Pociąg PKP Intercity Londyn – Luksemburg

Intercity to szeroka klasyfikacja dla ekspresowych usług kolejowych, które łączą miasta na dłuższych dystansach niż pociągi podmiejskie lub regionalne, często z ograniczoną liczbą przystanków i komfortowymi wagonami do podróży na długich trasach. Termin "InterCity" powstał w British Rail w 1966 roku dla jego zelektryfikowanych usług na linii West Coast Main Line. Dziś "Intercity" lub "IC" to nazwa marki używana przez różnych operatorów kolejowych w Europie i innych częściach świata, w tym PKP Intercity w Polsce, Trenitalia we Włoszech oraz usługi w krajach takich jak Szwecja i Ukraina. Te pociągi zazwyczaj oferują zarówno miejsca w klasie standardowej, jak i pierwszej, z udogodnieniami takimi jak gniazdka elektryczne i miejsce na bagaż. Chociaż niektóre usługi Intercity są nowoczesne i szybkie, inne mogą korzystać ze starszego taboru, z prędkościami zazwyczaj do 160 km/h (100 mph).

Deutsche Bahn (DB) jest głównym operatorem kolejowym w Niemczech, obsługującym około 40 000 krajowych i międzynarodowych połączeń dziennie. Jego flota obejmuje różne typy pociągów: pociągi dużych prędkości ICE (Intercity Express), osiągające prędkość do 300 km/h; pociągi IC (Intercity) i EC (EuroCity) do podróży dalekobieżnych; oraz usługi IRE (Interregio-Express), RE (Regional Express) i RB (Regionalbahn) dla połączeń regionalnych i lokalnych. Chociaż toalety są standardem we wszystkich pociągach, udogodnienia takie jak restauracje na pokładzie i bezpłatne Wi-Fi są dostępne tylko w niektórych typach pociągów i trasach. DB oferuje szeroki zakres taryf, w tym bilety Super Saver, Saver i Flexible, a także karty zniżkowe, takie jak BahnCard 25, 50 i 100. Dodatkowe opcje obejmują bilety jednorazowe, bilety dzienne i bilety grupowe. Popularne trasy to Berlin–Monachium, Hamburg–Frankfurt, Kolonia–Stuttgart, Berlin–Drezno oraz Hamburg–Kolonia, a także liczne usługi regionalne w całych Niemczech.