Pociąg PKP Intercity Sittard – Eindhoven

Intercity to szeroka klasyfikacja dla ekspresowych usług kolejowych, które łączą miasta na dłuższych dystansach niż pociągi podmiejskie lub regionalne, często z ograniczoną liczbą przystanków i komfortowymi wagonami do podróży na długich trasach. Termin "InterCity" powstał w British Rail w 1966 roku dla jego zelektryfikowanych usług na linii West Coast Main Line. Dziś "Intercity" lub "IC" to nazwa marki używana przez różnych operatorów kolejowych w Europie i innych częściach świata, w tym PKP Intercity w Polsce, Trenitalia we Włoszech oraz usługi w krajach takich jak Szwecja i Ukraina. Te pociągi zazwyczaj oferują zarówno miejsca w klasie standardowej, jak i pierwszej, z udogodnieniami takimi jak gniazdka elektryczne i miejsce na bagaż. Chociaż niektóre usługi Intercity są nowoczesne i szybkie, inne mogą korzystać ze starszego taboru, z prędkościami zazwyczaj do 160 km/h (100 mph).

Intercity to powszechnie uznawana marka usług ekspresowych pociągów, które łączą miasta na dłuższych dystansach, często z ograniczoną liczbą przystanków i komfortowymi wagonami do podróży na długich trasach. Termin "Intercity" powstał w Wielkiej Brytanii w 1966 roku wraz z elektryfikacją linii głównej West Coast przez British Rail, stając się marką dla ich głównych tras pasażerskich. Dziś usługi Intercity różnią się w całej Europie, przy czym niektóre kraje, takie jak Szwajcaria, oferują nowoczesne, wysokiej jakości pociągi, podczas gdy w innych mogą być one starsze w porównaniu do nowszych opcji szybkich. Wiele europejskich krajów używa "InterCity" jako oficjalnej nazwy marki dla regularnych, długodystansowych usług kolejowych spełniających określone kryteria prędkości i komfortu. Na przykład PKP Intercity to główny polski operator kolejowy łączący miasta i ośrodki turystyczne w Polsce i w całej Europie. Pociągi Intercity Trenitalii we Włoszech oferują przystępny i powszechny środek transportu kolejowego, łącząc różne miasta i miasteczka. Pociągi te zazwyczaj oferują usługi w klasie standardowej i pierwszej, z udogodnieniami takimi jak gniazdka elektryczne i czasami catering.

SNCB (Société Nationale des Chemins de fer Belges) to krajowy przewoźnik kolejowy Belgii, założony w 1926 roku. Jest głównym dostawcą usług kolejowych dla pasażerów w Belgii i oferuje również połączenia międzynarodowe poprzez SNCB International, członka sojuszu Railteam. SNCB obsługuje różne typy pociągów, w tym pociągi InterCity (IC) łączące główne belgijskie miasta i czasami przekraczające granice międzynarodowe, pociągi lokalne (L) obsługujące mniejsze miejscowości oraz wszystkie stacje na ich trasach, a także pociągi S dla połączeń podmiejskich. Dodatkowo, pociągi P oferują dodatkowe usługi w godzinach szczytu. SNCB oferuje szereg biletów, w tym bilety standardowe na okazjonalne podróże oraz różne zniżki dla młodzieży, dzieci i osób posiadających określone karty zniżkowe.

Sprinter odnosi się do dwóch odrębnych usług kolejowych. W Holandii NS (Holenderskie Koleje) obsługuje pociągi Sprinter na krótkich dystansach, zatrzymując się na wszystkich stacjach wzdłuż trasy. Są to pociągi podmiejskie zaprojektowane do szybkiego przyspieszania i łatwego wsiadania, z przestronnymi strefami dla pasażerów stojących w godzinach szczytu. Nowsze modele, takie jak Sprinter Nowej Generacji (SNG), oferują udogodnienia takie jak Wi-Fi, gniazdka elektryczne i toalety przystosowane dla osób niepełnosprawnych. W Stanach Zjednoczonych Sprinter to hybrydowa usługa kolejowa w hrabstwie San Diego w Kalifornii, łącząca Oceanside i Escondido. Obsługiwana przez North County Transit District, ta 22-milowa linia obsługuje 15 stacji i jest głównie skierowana do studentów i dojeżdżających do pracy. Usługa korzysta z zespołów trakcyjnych Siemens Desiro, które są również powszechne w Europie.