Pociąg PKP Intercity Port lotniczy Bruksela-Charleroi – Leuven

Intercity to szeroka klasyfikacja dla ekspresowych usług kolejowych, które łączą miasta na dłuższych dystansach niż pociągi podmiejskie lub regionalne, często z ograniczoną liczbą przystanków i komfortowymi wagonami do podróży na długich trasach. Termin "InterCity" powstał w British Rail w 1966 roku dla jego zelektryfikowanych usług na linii West Coast Main Line. Dziś "Intercity" lub "IC" to nazwa marki używana przez różnych operatorów kolejowych w Europie i innych częściach świata, w tym PKP Intercity w Polsce, Trenitalia we Włoszech oraz usługi w krajach takich jak Szwecja i Ukraina. Te pociągi zazwyczaj oferują zarówno miejsca w klasie standardowej, jak i pierwszej, z udogodnieniami takimi jak gniazdka elektryczne i miejsce na bagaż. Chociaż niektóre usługi Intercity są nowoczesne i szybkie, inne mogą korzystać ze starszego taboru, z prędkościami zazwyczaj do 160 km/h (100 mph).

Termin "Regionalny" może odnosić się do różnych firm kolejowych i usług w zależności od kraju. W Niemczech "Regionalbahn" (RB) to rodzaj lokalnego pociągu pasażerskiego, który zazwyczaj zatrzymuje się na wszystkich stacjach na danej linii, łącząc miasta z ich okolicami. Wiele pociągów RB jest obsługiwanych przez DB Regio, oddział Deutsche Bahn, ale inne firmy również prowadzą te usługi. W Stanach Zjednoczonych Regional Rail, LLC to firma, która obsługuje krótkie linie kolejowe towarowe w kilku stanach, w tym Delaware, Florydzie, Nowym Jorku, Ohio i Pensylwanii. Skupiają się na nabywaniu i zarządzaniu mniejszymi podmiotami kolejowymi, oferując usługi takie jak rozwój przemysłowy, przeładunek i przechowywanie wagonów kolejowych. Amtrak również prowadzi usługę "Northeast Regional", zapewniającą podróże pasażerskie wzdłuż Korytarza Północno-Wschodniego. Niektóre władze transportu publicznego, takie jak SEPTA w rejonie Filadelfii, również określają swoje usługi kolejowe dla dojeżdżających jako "Regional Rail."